Het is bijna zo ver: morgen hervatten we onze voettocht naar Rome. Schirmeck, waar we vorig jaar zijn geëindigd, wordt nu ons startpunt. Ook nu zijn Anneke en Marcel van de partij. Zij zullen ons de eerste dagen vergezellen.
Maar eerst hebben we een paar dagen ontspanning gehad in Luxem- en Straatsburg. Luxemburg kunnen we wel dromen, maar de hoofdstad van de Elzas kenden we nog niet. Het is een zeer gezellige Franse stad met oude Duitse vakwerkhuizen en trambanen en fietspaden als in Amsterdam. Ideaal om in rond te dwalen, terrasjes te pikken en ons neer te vleien op een bankje voor de picknick. De temperatuur is de afgelopen week flink gedaald maar afgezien van een enkele bui is het zonnnig. Op ons zolderkamertje in hotel Patricia, midden in het oude centrum, voelen we ons prima thuis.
Op weg hier naartoe hebben we, uit nostalgische overwegingen, het boemeltje genomen vanaf Maastricht via Luik dwars door de Ardennen naar de stad Luxemburg. Vervolgens via Thionville en Metz naar de Vogezen. Alle herinneringen kwamen boven zodat we nu in de stemming zijn geraakt voor het vervolg van de tocht. In Luxemburg waren we getuige van de EK-overwinning van Portugal op Tsjechië, met als gevolg dat de straten volstroomden met uitzinnig feestvierende Portugezen. (Het was ons vorig jaar al opgevallen hoeveel Portugezen in Luxemburg wonen).
Gisteravond konden wij met opgeheven hoofd door de straten van Straatsburg lopen - als enige Nederlanders, dat wel. In het café, waar we de wedstrijd tegen Frankrijk hebben gezien, waren de Fransen wel zo sportief om te juichen bij het laatste Nederlandse doelpunt.
Een volgende keer meer over onze voettocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten